افتادن برلین و جسد نیمسوخته هیتلر به دست روس ها ـ تسليم شدن نيروهاي نظامي آلمان در ايتاليا
دولت مسکو دوم ماه مي 1945 رسما اعلام کرد که برلین و حومه آن تماما به تصرف ارتش سرخ درآمده و سربازان روس جسد نیمسوخته هیتلر و اجساد چند مقام دیگر آلمان نازی را که خودکشی کرده بودند به دست آورده اند. در همین روز ژنرال «فون ویتینگ هاف Heinrich Von Vietinghoff» فرمانده واحدهای ورماخت (ارتش آلمان) در ایتالیا اعلام کرد که تسلیم خواهدشد و به این ترتیب جنگ در جبهه ایتالیا پایان یافت.
سی ام اپریل 1945 (دهم اردیبهشت1324) و زمانی که نظامیان روس گام به دروازه های برلین پایتخت رایش سوم گذارده بودند و از شهر، تنها نوجوانان 14 تا 17 ساله آلمانی و نظامیان بازنشسته و عمدتا با سلاح سبک دفاع می کردند هیتلر در پناهگاه زیر زمینی اش خودکشی کرد تا زنده به دست روسها نیفتد. 29 آوریل و چند ساعت پیش از خودکشی، هيتلر در پناهگاه خود با «اوا براون 37 ساله» كه بيش از يك دهه معشوقه (مترس) او بود قرارداد ازدواج امضاء كرده بود!. هیتلر پیش از خودکشی، تپانچه اش را به «اوا» داده بود تا خودکشی کند. هیتلر از اطرافیانش خواسته بود که جسد او و «اوا» را آتش بزنند تا روسها نتوانند وی را تشخیص دهند. برخی از مورخان نوشته اند که در آن شب (سحرگاه سی ام اپریل) هیتلر نخست یک گلوله به سوی «اِوا» و سپس یک گلوله به سرخود شلیک کرده بود. هيتلر هنگام خودكشي 56 ساله بود. در پی خودکشی هیتلر تنی چند از مقامات دولت او ازجمله سخنگویش ـ گوبلز به عمر خود پایان دادند.
هیتلر پیش از خودکشی، کارل دونيتس ـ گروس ادميرال آلمان (دریاسالار بزرگ) ـ را به سمت جانشینی خود تعیین کرده بود. عمر حكومت ادميرال بزرگ چند روز بیش طول نکشید. وی هنگام انتصاب، در غرب آلمان (جبهه آلمان با متفقین غربی) بود. دونیتس که عضو حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (حزب نازی) نبود هفتم ماه مي اعلام کرد که آلمان آماده است تسلیم شود. دونيتس بزرگترين کارشناس جنگ زيردريايي جهان در قرن بيستم شناخته شده است. تاكتيك حملات زیردریایی به صورت «دسته گرگ = وولف پَك» از ابتكارهاي اوست كه حمله را به صورت دسته ای از زيردريايي ها آغاز مي كرد. با وجود تسلیم کردن آلمان، وي درپایان جنگ به ده سال زندان محكوم شد و تا سال 1980 زنده بود و با یک تشییع جنازه باشکوه که جهانیان انتظار آن را نداشتند به خاک سپرده شد.
سه روز پیش از خودکشی هیتلر، 27 اپريل سال 1945 پارتيزانهاي كمونيست ایتالیا ضمن بازرسي چند كاميون نظامي آلمان كه در حال حركت به شمال ايتاليا براي خروج از اين كشور بودند، متحد هیتلر ـ موسوليني 62 ساله رهبر سابق ایتالیا (دوچه) و مِترس (معشوقه) او «كلارتّا پتاچي 33 ساله» و چند مقام پیشین را كه در ميان بار كاميونها مخفي شده بودند يافتند، بيرون كشيدند و 28 اپريل (روز بعد) همه را تیرباران کردند، اجساد شان را به شهر میلان منتقل و از ساختمانی به صورت وارونه آویختند. حکومت موسولینی 25 سال و هیتلر 12 سال طول کشیده بود.
هيتلر با سخنراني هاي ميهني خود توجه آلماني هارا كه پس از جنگ جهاني اول تحقير شده بودند و با تورّم بي سابقه پول رو به رو بودند جلب كرده و حزب «ناسيونال سوسياليست كارگران آلمان ـ نازي» را به قدرت رسانيده بود و آلماني ها از سال 1934 اورا «فهرر = پيشوا» خطاب مي كردند. وي به آلماني ها وعده تجديد قدرت نظامي، ترقي اقتصادي و گردآوردن همه ژرمن نژادها در زير يك پرچم داده بود و سياست خارجي تهاجمي در پيش گرفته بود. اشتباه بزرگ او (که آکادمی نظامی ندیده بود و تاریخ نخوانده بود) حمله نظامي به شوروي و آن هم در آغاز تابستان (22 ژوئن 1941) بود كه كشوري پهناور و داراي نظامي ايدئولوژيك بود. اگر هیتلر وضعیت ناپلئون در سال 1812 و سرمای روسیه را که از اکتبر آغاز می شود در نظر گرفته بود و حمله را در اپریل (سه ماه زودتر) شروع کرده بود ممکن بود که شکست نخورد. درگيري همزمان در چند جبهه نيز از اشتباهات هيتلر بود.
