اعدام يك زن در آمريكا به دلايل مذهبي كه تاريخ شده است

يكم ژوئن سال 1660 به حكم يك دادگاه مهاجرنشين انگليسي ماساچوست بانو «ماري بارت دايرMary Barrette Dyer» به جرم نقض مكرر قانون ماساچوست (بعدا يک ايالت آمريکا) كه كويكر مذهب ها را از ورود به آنجا منع كرده بود به دار آويخته شد. در آن زمان قانون ماساچوست ورود كويكرها Quakerرا به اين منطقه ممنوع ساخته بود. با اين كه شوهر ماري از دوستان فرماندار وقت بود، حكم اعدام درباره او اجرا شد. شوهر ماري كويكر مذهب نبود.
    ماري كه هنگام اعدام شدن 49 ساله بود در انگلستان به دنيا آمده و در همانجا به كويكرها پيوسته و بعدا خود مروج اين فكر شده بود.
    كويكرها كه در آغاز قرن 21 شمار آنان از هفتصد هزار تجاوز نمي كرد در قرون شانزدهم و هفدهم پا به عرصه گذاشتند زيرا كه مردم از اختلافات و جنگهاي مذهبي در اروپا و جدال و خصومت فرقه هاي مسيحي خسته شده و ساده شدن تشريفات مذهبي را خواهان بودند. كويكرها با توجه به اين خواست عمومي تبليغ مي كردند كه كليسا نبايد روحاني مشخص و موظف (حقوق بگير) داشته باشد و واسطه ميان خدا و پيامبر او و مردم قرار گيرد. موعظه آموزش هاي مسيح بايد توسط هر فرد آگاه و علاقه مند و داوطلبانه انجام شود. كويكرها همچنين بر تحكيم دوستي و برادري انسان ها و هماهنگي آنها در اجراي آموزش هاي مسيح و معاضدت مردم به يكديگر در طول زندگاني تاكيد داشته اند.
     كويكريسم كه در انگلستان به وجود آمد و جورج فاكسGeorge Fox از مبلغان معروف آن بود به تدريج در جهان مسيحيت گسترش يافت. در آمريكا پايگاه اصلي كويكرها ايالت پنسيلوانيا و شهر فيلادلفيا (شهر دوستان ـ نامي که کويکرها بر آن نهاده اند) است.
    بانو «مري داير» كه همانند دوست و همفكر خود بانوAnne Hutchinson «آن هاچنسون» معتقد به تماس مستقيم روح بشر با خدا و دريافت الهام بود در آمريكا به صورت واعظ كويكريسم در آمده بود. وي مي گفت كه مردم بايد به خواست خدا با هم در هماهنگي و برادري دائم باشند. اين تبليغ كويكرها كه خدا با مردم از طريق روح آنان تماس مستقيم و بي واسطه دارد، از سوي برخي ارتداد تلقي مي شد. كويكرهاي آمريكا مايل نبوده اند كه وابسته به يكي از فرقه هاي مسيحيت خطاب شوند.
     منطقه ماساچوست آمريكا با منع ورود كويكرها به آن منطقه و نيز غير قانوني كردن تبليغات آنان خواسته بود كه از برخوردهاي احتمالي بركنار بماند. بانو ماري برغم اين قانون، سه بار وارد ماساچوست شده و دست به تبليغ زده بود كه هر بار دستگير و به رودآيلند فرستاده شده بود. بار چهارم، دادگاه ماساچوست او را به اعدام محكوم كرد و تلاش براي كاهش مجازات به جايي نرسيد و يكم ژوئن 1660 به دار آويخته شد. ماري در جلسه دادگاه حاضر به توبه كردن نشده بود و در برابر پيشنهاد قاضي گفته بود: به ايمان مردم چكار داريد، داشتن يك عقيده گناه و جرم نيست، تبليغ يك عقيده و نظريه هم در رديف بيان و عملي مسالمت آميز است، قانوني كه مرا برپايه آن دستگير و محاكمه مي كنيد عادلانه نيست، قانون نبايد حق را سلب و باطل كند و ....
    اواخر قرن بعد، و در پي پيروزي انقلاب استقلال ايالات متحده (آمريكا) و تضمين آزادي مذهب در قانون اساسي اين فدراسيون و منع دولت از حمايت كردن از يك مذهب در برابر مذاهب ديگر (اصل جدابودن دين از سياست)، مجسمه بانو «ماري داير» ساخته شد و در برابر ساختمان مقر دولت ايالتي ماساچوست نصب شد(عكس زير). قبلا چنين مجسمه اي در شهر فيلادلفيا نصب شده بود و بعدا در يک کالج در ايالت اينديانا.