كمبود جهاني سردبير، مسئله اي كه در كوتاه مدت راه حل ندارد ـ سردبير خوب زندگي مي كند تا «روزنامه نگار» باشد

سوم ماه مي 2007 اتحاديه جهاني ناشران مطبوعات به مناسبت «روز جهاني آزادي مطبوعات» اشاره كرده بود كه جهان دچار كمبود سردبير ماهر و واجد شرايط شده است. اين كمبود تنها در روزنامه ها احساس نمي شود، بلكه در راديو تلويزيونها (كه در آنجا، سردبير مدير تهيه و توليد خبر، عنوان دارد) اين كمبود به چشم مي خورد. كمبود سردبير چيزي نيست كه بشود با پيشنهاد دستمزد بالا آن را جبران كرد. براي توليد يك سردبير اجرايي خوب به زمان و استعداد نياز است، از هر 21 دبير كه ده سال خبرنگاري و دست كم 6 سال دبيري كرده باشند يك نفرشان ممكن است براي سردبيري آمادگي و شرايط لازم را داشته باشد. به علاوه، به علت سختي كار سردبير، دبيران ماهر و واجد شرايط هم در اين برهه حاضر به قبول آن شغل نيستند زيرا كه امروزه براي مردم، زندگي راحت و بدون دغدغه مَدِ نظر است. سردبير خوب فردي است كه زندگي مي كند تا «روزنامه نگار» باشد و چنين فردي در دنياي امروز كمياب است؛ زيرا تقريبا همه روزنامه نگاري كردن را براي زندگي كردن مي خواهند، نه زندگي كردن را براي روزنامه نگاري.
    اتحاديه ناشران در اعلاميه خود تاکيد کرده بود که مايل است كه هنگام بررسي جهت دادن جايزه «كانو»، سردبيران نيز منظور شوند. تاكنون اين جايزه به مقاله نگار و خبرنگار داده شده است.
    در چارچوب يونسكو، از سال 1997 جايزه اي براي مدافعان آزادي مطبوعات منظور گرديده كه تعيين برنده و يا برندگان آن به يك هيات حرفه اي 14 نفره واگذار شده است. اين جايزه مهم به نام گييرمو كانو عيسازا Guillermo Cano Isaza روزنامه نگار كلمبيايي اسم گذاري شده است و معروف به جايزه «كانو» است زيرا كه «كانو» كه يك گزارش تحقيقي (اينوستيگيتيو) و دنباله دار درباره كارتل هاي مواد مخدر مي نوشت در سال 1986 به دست عوامل آنها كشته شد.