یکم ماه می ـ روز جهانی کارگر ـ اجتماعات کارگری در چند شهر تبدیل به تظاهرات و اعتراض گردیده بود که برخی از این تظاهرات به خشونت کشانده شده بود. در سراسر اروپا بویژه در شهرهای اسپانیا و نیز آتن برضد اتحادیه اروپا تظاهرات شد و تظاهرکنندگان سیاست های اقتصادی این اتحادیه را عامل ریاضت اقتصادی و بیکاری خواندند. در بنگلادش، کارگران برضد کمپانی های پوشاک، استثمار کارگران و پرداخت مزدِ کم اعتراض کردند و ریزش یک ساختمان در 24 اپریل 2013 را که چند کارگاه تولید پوشاک در آن جای داده شده بود و یک طبقه آن مجوز ساخت نداشت نمونه بی اعتنایی و فساد اداری بیان داشتند. در ریزش این ساختمان چند طبقه بیش از هزار تن کشته و یا مجروح شده بودند. در نوامبر سال 2012 نیز چنین حادثه ای در بنگلادش روی داده بود. طبق گزارش رسانه ها، دستمزد کارگران پوشاک در بنگلادش حدود 37 دلار آمریکا در ماه است ـ خیلی کم. حال آنکه پوشاک تولیدشده توسط آنان، در بازارهای اروپا و آمریکا ده برابر و حتی بیشتر بفروش می رسد. در کره جنوبی نیز اعتراض بود. در سراسر جهان صدای اجحاف و استثمارشدن کارگران ارزان کشورهای فقیر و گسترش یافتن آن در پی شکست سوسیالیسم بگوش می رسید و نبود یک نظام رقیب [در برابر کاپیتالیسم] عامل این اجحاف بیان می شد که ادامه آن خشم عمومی، واکنش های سخت و احیانا طغیان خواهد بود و .... نمونه هایی از تصاویر رسانه ها از تظاهرات و اجتماعات کارگری در روز یکم ماه می 2013 در چند کشور در زیر آمده است:
